Israel

Begin

Kwartierstaat Koos van Rijn
Grafische versie 1
Grafische versie 2
Grafische versie 3

Nieuws
2009
2010
2011
2012
2013
2014

Over Ons
Rembrandt

Onze honden
Reuen
Teven
Nakomelingen
Foto's Nakomelingen
In loving memory

Pups
Planning

Fotogallery
Nostalgisch Type 1
Nostalgisch Type 2
Waterwerk

Shows
Kopstudie

Wandelingen
Hoek van Holland 1
Hoek van Holland 2

Bron Newfoundlander
Newfoundland 
Oeroorsprong
Oorsprong
L Anse aux Meadows
Tibet Dog
Tibet Dog2 
Lord Byron

Fokken 
Pup/Fok-Advies
FokFaciliteiten
Dekmoment
Vruchtbaarheid
Ontwikkeling embryo
FCI - Rasstandaard
Kynologische termen
Voeding
Afspeenmethode
Marskwa's adagiums

Genetica
Kleurvererving
HD-ED vererving
Kynethologie
Dilatatie
DNA: 
From where I am
Evolutie Theorie  
Bioritmiek
Freud
Deugdethiek

Teek Care

De andere Passie
Odysseus
Sprookje 
Alexander de Grote
Peloponnesos
Hippocrates
Magisch Realisme
Filosoferen over sex
Magna Graecia
Boeddhisme
Klimaat 
Israël
Agape
Christus was een filosoof

Astrologie
Maanstanden

Links

Webcams HvH

Alan Jackson : Where Were You

 

De Iraanse president Ahmadinejad verkondigde deze week +/- 12-12-2006 opnieuw dat de staat Israël vernietigd en van de kaart geveegd zal worden. Volgens de theoloog Hans Jansen – niet te verwarren met de arabist Hans Jansen – is deze overtuiging sinds de opkomst van de zionistische beweging zeer wijdverspreid onder moslims in het Midden-Oosten. „De onverwachte metamorfose van de verachtelijke, machteloze en onderworpen Jood in een zionist die militaire overwinningen behaalt, heeft een breuk in de eeuwenoude traditie van de islam veroorzaakt, die niet kan worden getolereerd.” In 1974 schrijft Golda Meir in haar autobiografie ’My Life’: „Ik heb nooit getwijfeld dat de werkelijke bedoeling van de Arabische staten de totale vernietiging van Israël was en is. Zelfs als we ons tot de grenzen van 1967 hadden teruggetrokken, zouden ze nog hebben geprobeerd om ons uit te wissen.” Ruim dertig jaar later is er niet veel veranderd. Op 26 oktober 2005 zei Mahmoud Ahmadinejad, president van Iran: „De staat Israël moet niet alleen worden vernietigd, maar zal ook van de kaart worden geveegd!” Sindsdien heeft hij dit talrijke keren herhaald, ook deze week nog, aan het slot van de omstreden tweedaagse ’Holocaust-conferentie’ in Teheran, waar een bont gezelschap van Holocaust-ontkenners bij elkaar kwam om de ’mythe’ van de Jodenvernietiging tijdens de Tweede Wereldoorlog te onttakelen. Waarom zwijgt de Arabische wereld zo oorverdovend over de uitspraken van Ahmadinejad? Omdat hij keurig de heersende opvatting vertolkt van islamitische wetenschappers, politici en geestelijke leiders in het Midden-Oosten, die eveneens vinden dat Israël geen bestaansrecht heeft. Denken dat de vernietiging van de staat Israël alleen terreurgroepen als Hezbollah en Hamas voor ogen staat, is een naïeve misvatting van westerse politici. Waarom is de overtuiging dat Israël uiteindelijk van de kaart geveegd moet worden onder moslims in het Midden-Oosten ( we hebben het hier over : wetenschappers, hoogleraren, leraren, politici, imams, juristen, journalisten, columnisten, cartoonisten en makers van radio- en televisieprogramma’s ) zó wijdverspreid?

Europese angst

Sinds de opkomst van de zionistische beweging en vooral sinds het ontstaan van de staat Israël heeft het traditionele beeld van de Jood in de wereld van de islam een revolutionaire verandering ondergaan. Het eerste wat opvalt is dat de Joden een probleem beginnen te worden: er ontstaat in het Midden-Oosten, zoals in de 19de eeuw in Europa, een ’Joods vraagstuk’. De Jood rijst op als een duistere gestalte, als het ene grote gevaar dat de hele islamitische wereld in het Midden-Oosten bedreigt. De traditionele vijandschap, verachting en het diepgewortelde wantrouwen blijven, maar de typisch Europese angst voor de Joden, die de niet-Joodse wereld voortdurend bedreigen, wordt nu ook de angst van de moslims in het hele Midden-Oosten. De Jood is niet langer de onbeduidende en vooral machteloze intrigant overeenkomstig het traditionele stereotype. Hij wordt ook in de moslimwereld de incarnatie van het kosmische kwaad, de incarnatie van de duivel. De Jood wordt gezien als de trawant van de Satan, die onophoudelijk betrokken is bij samenzweringen tegen de mensheid.

Marionetten

Vanaf de oprichting van een Joods Nationaal Tehuis (1917) in Palestina werd in Arabische geschriften het zionisme steeds vaker gezien als een bolwerk van het westerse imperialisme. Maar na de oprichting van de staat Israël in 1948 en vooral na de Zesdaagse Oorlog in 1967 worden de imperiale mogendheden Amerika, Engeland en Europa zélf als machteloze marionetten afgeschilderd van de zionisten, die niets minder zouden beogen dan de wereldheerschappij, via de verovering van het Midden-Oosten. De revolutionaire verandering in het traditionele beeld van de machteloze Jood bepaalt sindsdien niet alleen de politieke discussie in landen rondom de kleine staat Israël, maar tot op de dag van vandaag de inhoud van literatuur en kunst, godsdienst en wetenschap. Dit nieuwe beeld van de Jood komen we tegen in polemische literatuur en in marginale publicaties, maar hij wordt ook uitvoerig beschreven en van karikaturen voorzien in artikelen in dag-, week-, en maandbladen. De staatstelevisie en -radio maken er programma’s over. Ook komt het nieuwe beeld van de Jood als een bedreiging voor het Midden-Oosten uitgebreid aan de orde in schoolboeken en in de handboeken die aan universiteiten worden gebruikt. Bernard Lewis, de nestor van de wetenschap van het Midden-Oosten, is van oordeel dat de hedendaagse islamitische literatuur met virulente Jodenhaat zich zelfs niet kan meten met de Europese antisemitische literatuur. Om parallellen in andere tijdsgewrichten met het moderne islamitisch antisemitisme te vinden, verwijst Lewis naar geschriften van de inquisitie in Spanje, geschriften rond de Dreyfus-affaire in Frankrijk, publicaties van de Zwarte Honderd in Rusland en naar ’Der Stürmer’ van Julius Streicher in Duitsland. De moderne islamitische Jodenhaat is volgens Bernard Lewis en vele anderen duidelijk van Europese oorsprong. De islamitische Jodenhaters ’legitimeren’ hun antisemitisme door te verwijzen naar klassieke antisemitische geschriften, die vanuit Europa naar het Midden-Oosten worden geïmporteerd. Bestsellers zijn intussen vooral geworden ’Der Talmudjude’ van August Rohling en, sinds de jaren vijftig van de 20ste eeuw, de ’Protocollen van de Wijzen van Sion’. In enkele Arabische landen, vooral in Egypte en Libanon, zijn centra gevestigd, van waaruit antisemitische literatuur over de hele wereld wordt verspreid. Het voor de Arabische volkeren zo smadelijke verloop van de Zesdaagse Oorlog in 1967 was voor moslimpolitici en moslimdiplomaten uit het Midden-Oosten onmogelijk te rijmen met het traditionele beeld van de machteloze Jood. Hun reactie was dan ook typerend. Wekenlang voerden Arabische ministers van buitenlandse zaken en ambassadeurs in New York overleg met de minister van buitenlandse zaken van de Sovjet-Unie over beslissingen die de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties moest nemen. Een van de Arabische ambassadeurs meldde later over dit overleg: „Wij Arabieren noemden die Zesdaagse Oorlog een terugslag . De minister van buitenlandse zaken van de Sovjet-Unie kwam onophoudelijk tussenbeide om ons te corrigeren en zei dan: ’Nee, dit was geen terugslag, jullie Arabieren hebben een nederlaag geleden. Er zit niets anders op dan dat te erkennen.’” Maar, rapporteerde de Arabische ambassadeur: „Wij, de regeringen van de verslagen landen in het Midden-Oosten, wilden er niet aan. Nee, ik zeg het verkeerd – we kónden die feiten niet accepteren.”

Niet te rijmen

Nog altijd worden deze historische feiten niet geaccepteerd door moslimpolitici. De politieke ontwikkelingen in het Midden-Oosten sinds 1948, waarin de Jood zegevierde en viert, zijn moeilijk te rijmen met het heersende beeld van de Jood, die in de literatuur van de islam door de eeuwen heen weliswaar als vijand, als lafaard, als opschepper en zelfs als hoer was afgeschilderd, maar die op geen enkele wijze een bedreiging had gevormd voor de islam. Maar daar verscheen de zionistische Jood in het Midden-Oosten. Hij wilde als lid van het Joodse volk een staat oprichten en riep die, geïnspireerd door een nationalistische ideologie, in 1948 ook uit. De zionistische Jood behaalde in de onafhankelijkheidsoorlog een militaire overwinning op zijn eeuwenoude beschermheren en meesters, die vergeleken bij hoe Joden in het christelijke Europa werden behandeld tolerant te noemen waren. Deze gebeurtenissen konden bij de moslims in het Midden-Oosten alleen maar diepe gevoelens van wrok oproepen.

Nog meer annexaties

De Israëlische historicus Robert Wistrich schrijft: „De moslims in het Midden-Oosten hebben het als een niet te verdragen krenking van hun trots ervaren, dat een volk van dhimmi’s, dat eeuwen lang aan de islamitische autoriteit was onderworpen, erin slaagde in het hart van de Arabische wereld een soevereine staat op te richten. Daarom voerden de Arabische landen in 1948 de eerste heilige oorlog om de oprichting van de staat Israël te verhinderen. De krenking van hun gevoelens van trots werd nog versterkt omdat zij niet alleen deze oorlog verloren en vervolgens nog vier keer tevergeefs tegen de Israëliërs ten strijde trokken, maar ook omdat als gevolg van deze oorlogen de staat Israël nog meer gebieden van Palestina kon annexeren.” De realisering van het zionistisch project, voor de Tweede Wereldoorlog door de meerderheid van de Joden in Europa als utopisch beschouwd, stelde de Joden in het hele Midden-Oosten in staat om de ’dhimmi-status’ (juridisch beschermd maar wel burgers tweede klas) vér achter zich te laten en hun onafhankelijkheid te bekrachtigen. De Arabische moslims, een trotse en dominante groep mensen, waren diep geschokt, enkel en alleen door het feit dat die beschermde minderheid van Joden in het Midden-Oosten niet langer haar status wilde accepteren onder de neerbuigende, semi-verachtende, semi-tolerante blik van haar overheersers. De moslims verwijten de Joden dat zij niet meer willen weten wat hun plaats is binnen de islamitische wereld. De onverwachte metamorfose van de verachtelijke, machteloze, vernederde en onderworpen Jood in een zionist die militaire overwinningen behaalt en daarom als een bedreiging voor de samenleving van moslims wordt ervaren, heeft een theologische, sociologische, economische en politieke breuk in de eeuwenoude traditie van de islam veroorzaakt. En die kan niet worden getolereerd. Dit beeld van de zionistische Jood wordt dagelijks gevoed door gevoelens van diepe verontwaardiging en woede over de roof, de plundering, de bezetting van het Arabische Heilige Land (Palestina) door Israël. De metamorfose van de Jood in een zionist wordt tot op de dag van vandaag in de Arabische wereld ervaren als een onophoudelijke provocatie en een schandaal, omdat zij de superioriteit van de islam in twijfel trekt. Op 25 april 1972, de verjaardag van de profeet Mohammed, reageerde wijlen president Sadat van Egypte met stomme verbazing op de wanorde die de Israëliërs in het Midden-Oosten hadden aangericht. „Wij zullen niet alleen ons land bevrijden, maar wij zullen ook die Israëlische verwaandheid uitroeien, zodat de Joden weer terugkeren naar de status die zij vroeger in het Midden-Oosten onder ons hadden. Want ons boek, de Koran, geeft die status duidelijk aan: ’Hun bestemming is dat zij leven in vernedering en ellende.’” Er is maar één acceptabele oplossing mogelijk: de Joden moeten hun oude, traditionele status, een status van bescherming én vernedering, weer innemen. De toestand van wanorde die de zionisten hebben geschapen, wordt door moslims gezien als ’een verontreiniging’, ’een bezoedeling’, ’een besmetting’ van de hele islamitische samenleving in het Midden-Oosten. De nieuwe situatie is gevaarlijk, omdat niets meer op zijn plaats staat en de ’verontreiniging’ besmettelijk is: de zionisten zullen steeds meer land annexeren.

Wankelende kosmos

Ahmed Ben Bella, die de eerste president was van het onafhankelijke Algerije, zei in een interview: „De Arabieren zullen de zionistische entiteit nooit accepteren. Het Arabische volk, het Arabisch genie zal de zionistische staat nooit kunnen tolereren. Als wij de zionist zouden accepteren, zou dat impliceren dat wij ook de niet-Arabier aanvaarden. Wij zullen dit vreemde lichaam in onze regio altijd willen verwijderen. Israël is echt een kankergezwel dat in de Arabische wereld is uitgezaaid. Wat wij willen, wij de overige Arabieren, is dat wij er (in Palestina) gewoon willen zijn. Welnu, wij kunnen er (in Palestina) niet zijn, als de anderen (in casu de zionisten) er ook zijn. Als de Joden tevreden willen zijn met hun vroegere onderworpen status, dan zullen wij hen niet in de zee drijven.” Dergelijke reacties van Arabische moslims herinneren ons aan de situatie in India, waar de opstand van vertegenwoordigers van een inferieure kaste wordt ervaren als zo’n radicale inbreuk op de structuur van de maatschappij, dat de hele kosmos gaat wankelen. Tot op de dag van vandaag reageren Arabische (islamitische) staatshoofden, politici, imams, professoren van universiteiten en journalisten in Egypte, Jordanië, Syrië, Saoedi-Arabië, in de Gazastrook, op de Westoever en in de Libanon, hierop met diepe verontwaardiging en woede-uitbarstingen. De rollen zijn omgekeerd: nadat moslims in het Midden-Oosten meer dan twaalf eeuwen over machteloze en vernederde Joden hebben geheerst, heersen nu die machteloze en verachtelijke Joden (zeker in de bezette gebieden maar eigenlijk in het hele Midden-Oosten) over de moslims. Moslims zijn diep geschokt in hun religieuze overtuiging. Ze raken gefrustreerd en getraumatiseerd. Hier ligt ook de diepste verklaring voor het feit dat in Egypte en Jordanië na het vredesverdrag met Israël de haatcampagne tegen de staat Israël niet afnam maar escaleerde. Dat de Palestijnen nooit met een vredesinitiatief zijn gekomen. Dat álle initiatieven van Israël, de Verenigde Staten, de Verenigde Naties, en van de Europese Unie en Rusland (de Oslo-akkoorden, de Road Map en het Genève Akkoord) om een vredesproces in gang te zetten, op niets zijn uitgelopen. Dat in de afgelopen maanden oktober en november álle ministers van de Hamas-regering voor de zoveelste keer sinds maart 2006 klip en klaar in hun toespraken lieten horen dat hun regering Israël nóóit zal erkennen. En dat ten slotte president Mahmoud Abbas de ministers van het te formeren eenheidskabinet van technocraten niet zal vragen dat zij de staat Israël erkennen. Een andere factor die de verhouding tussen Joden en moslims problematiseert is de kwestie van het grondbezit. Bernard Lewis zei enkele jaren geleden: „Geen enkele moslim zal ooit definitief afstand doen van grondgebied dat ooit werd toegevoegd aan het rijk van de islam.” Waarom? In 628 sloot Mohammed het eerste verdrag (’dhimma’ genoemd) met de Joden van Khaybar in Medina. Mohammed zou bij de verovering van de stad hebben gezegd: „Het land behoort aan Allah en aan zijn gezondene!” Na de dood van Mohammed werden op drie continenten (Azië, Afrika en Europa) veroveringsoorlogen gevoerd en werden gigantische gebieden geannexeerd, gearabiseerd, geïslamiseerd, ja gekoloniseerd. De islam was de grootste koloniale mogendheid uit de geschiedenis van de mensheid, een kolonisatie die zich in twee golven ontrolde. Eerst werden tussen 640 en 750 alle landen rondom de Middellandse Zee gekoloniseerd ( Palestina in 638 ). Vervolgens waren tussen 1021 en 1689 de Turken oppermachtig. Het is een politiek en juridisch dogma, geworteld in de islamitische theologie, dat het geannexeerde land mag worden onteigend en dat de overwonnenen het eigendom worden van de overwinnaars. Het zijn immers rechten die Allah zelf aan de moslims heeft geschonken. Talrijk zijn de juridische teksten die deze stelling adstrueren. Om een voorbeeld te geven: „Palestina wordt fai genoemd, omdat Allah dit land in 638 na Chr van de ongelovige Joden heeft afgenomen en aan de moslims heeft gerestitueerd. In principe heeft Allah dit land geschapen, opdat de gelovigen hem ermee zouden dienen. Welnu, de ongelovigen ( de Joden ), dienen Allah niet in Palestina, en daarom gaf hij het aan de gelovige moslims.’’

Onvervreemdbaar eigendom

De vier grote juridische scholen (die van de hanafieten, de malikieten, de sjafi’ieten en de hanbalieten) werkten bovengenoemde uitlating van Mohammed (’Het land behoort aan Allah en zijn gezondene’) allemaal uitvoerig uit. Zij ontwikkelden allemaal de these van de bijna onfeilbare oemma, de wereldwijde moslimgemeenschap. Zij gaan daarbij uit van Koran 3, 106: „Gij zijt geworden de beste gemeente, die voortgebracht werd ten bate van de mensen, doordat gij aanspoort tot het behoorlijke en afweert van het verwerpelijke, en gij aan God gelooft.” Het is een communis opinio in het Midden-Oosten, waar de oemma bijna als dogma is aangenomen, dat Palestina sinds 638 het onvervreemdbare eigendom is van de wereldwijde moslimgemeenschap. Als het voeren van de djihad volgens de heilige teksten de vervulling op aarde is van de heilige wil van Allah, dan is het de start van een onomkeerbaar proces van arabisering en islamisering van landen die door de islam werden gekoloniseerd, in het bijzonder het land Palestina. Dit heeft tot gevolg dat elke ommekeer van de djihad – als het onderworpen volk, in concreto het Joodse volk, het nationale territorium herovert, zoals gebeurde in 1948 toen de staat Israël werd gesticht – het plegen van heiligschennis is, een vergrijp aan de heiligheid van Allah, en een krenking van de heilige wil van Allah. Dan wordt Allah genegeerd, bespot, beschimpt en gehoond, omdat overeenkomstig diens heilige wil en heilige wetten de Arabisch-islamitische volkeren superieur zijn aan het inferieure Joodse volk.

Een natie zonder land

De verovering van Palestina, het thuisland van het Joodse volk, dat in 638 door de djihad een Arabische kolonie werd, veroordeelde het Joodse volk om voor altijd een natie zonder land te zijn. Het Joodse volk had toen de keuze om bedreigd met uitroeiing in ballingschap te vluchten, óf in het thuisland Palestina te blijven, en daar in ellende en vernedering te leven, overgeleverd aan de willekeur van de islamitische heersers. De onderworpen natie van het Joodse volk, beroofd van zijn politieke rechten, werd tot volkomen machteloosheid gedoemd. Zijn taal en cultuur, zijn normen en waarden werden vervangen door de Arabische metropolis. In de steden kwam een Arabische bevolking, de nationale identiteit van het Joodse volk werd radicaal uitgeroeid. Van het Joodse volk bleef slechts een getolereerde religie over.  Het zou nooit meer aanspraak kunnen doen op islamitisch grondgebied. Wat is de kern van het probleem? In september van dit jaar zei de Franse filosoof Bernard-Henri Lévy, dé grote pleitbezorger van vrijheid en menselijke waardigheid, in Amsterdam: „De islamitische wereld heeft een aggiornamento nodig, een omwenteling. En het is waar dat die omwenteling er alleen komt als de islamitische teksten werkelijk kritisch worden gelezen, als dogma’s ter discussie worden gesteld.  Dit is de kern van het probleem: óf de Koran blijft onaantastbaar en we koersen af op een catastrofe,  óf we accepteren het idee dat een tekst alleen leeft bij de gratie van het commentaar,  door constante herziening."  Pas dan zal een nieuwe tijd voor de islam aanbreken.

Prof. dr. J.G.B. Jansen is theoloog, historicus en kenner van het antisemitisme.  Hij is verbonden aan het Simon Wiesenthal Instituut in Brussel.  Dit jaar verscheen zijn boek :  ’ Van jodenhaat naar zelfmoordterrorisme’ ( Jongbloed, Heerenveen, 1047 blz ISBN 9058296229 )

The End of the Line Commentaar op de Verlichting!

De Etymologie van het woord islam betekend : onderwerping Wij kennen vanuit de westerse beschaving ( de democratische regels en wetten , normen en waarden voor het individu " Athene 500 v.Chr " de Griekse filosofie met de Rede, logica van Thales van Milette 645 v.Chr en het zijn /dus Ik ben /bestaan van Socrates 470 v. Chr van waaruit de term verlichting is voortgekomen  en de redelijkheid met de waarheid wordt ontdekt. ( Binnen de islam is het individu ondergeschikt aan de massa "ochlocratie" ) De term Verlichting betekend : denk zelf na. Het belangrijkste principe van de aanhangers van de Verlichting , +/- 1500-1800  ( o.a Erasmus, Thomas More, Spinoza, Newton, Galileo, Copernicus, Giordano Bruno, David Hume,Voltaire )  was dat men de waarheid omtrent bepaalde zaken kon vinden met behulp van de ratio   ( de rede, het verstand "is misschien ook wel een goddelijk gegeven")  in plaats van wat bijvoorbeeld kerkelijke autoriteiten ( denk aan inquisitie ) zeiden,  zonder meer voor waar aan te nemen. De Verlichting was zo’n moment. Vrijheid, gelijkheid en broederschap stonden hoog in het vaandel en werden bevrijd uit de klauwen van de kerk die het individu onderdrukte. De waarden die "voor" de Verlichting juist onderdrukt werden door de kerk. Door denkers zoals Erasmus werden de grote ethische principes ineens universeel,  omdat het religieuze aspect eruit verdween. Gedachten- en geloofsvrijheid waren belangrijke eisen van de aanhangers van de verlichting, die op dit punt sterk beïnvloed werden door John Lockes werk Brieven over de Verdraagzaamheid uit 1689.  Het verstand en de vrijheid zouden de mensheid eindelijk kunnen verlossen van  onderdrukking en armoede, stelden ze. Marcus Aurelius, Adagium : Het geluk in je leven hangt af van de kwaliteit van je gedachten . Voor veel denkers zal dat goede en passende gezondheid en rijkdom zijn. Maar het ultieme goede moet altijd goed zijn. Het is denkbaar dat rijkdom soms nadelig is voor iemand en zelfs gezondheid kan schadelijk zijn, b.v als ik mijn kracht gebruik om kwaad te doen. De stoïcijnen kwamen daarom tot de conclusie dat alleen de deugd het goede is.  De Deugd ligt vaak in het midden tussen goed en kwaad. Deugd zelf is opgebouwd uit de gebruikelijke lijst van Grieks-Romeinse voortreffelijkheden : Wijsheid, Rechtvaardigheid, Moed en Matigheid.  (Waren het niet de Romeinen die de Jood Jesus aan het kruis nagelden !) En ! "God zit in je en is liefde" Wist U dat het nieuwe jaar op 1-januari begint omdat de viering van Jezus  zijn besnijdenis 8-dagen na zijn geboorte heeft plaats gevonden. Ten tijden dat Moses met zijn volk de Israëliers ( waren slaven onder de Farao's ) naar de vazelstaat van Egypte naar Kanaaän trokken ( +/-1300 Voor Christus ) woonden er alleen mensen in de Gaza-strook : de Fielesteinen (Hebreeuws voor Palasteinen) de rest was niemandsland en trokken er alleen nomaden door. Vanaf die tijd +/- 1300 Voor Christus tot 638 Na Chr (2000 jaar) is het het thuisland van de Joden geweest. Pantheïsme ( Grieks : pan = alles en theos = God ) betekent letterlijk "alles is God": alles  is in diepste wezen goddelijk . Het goddelijke is immanent en alomvattend;  universum, natuur en god zijn hierin hetzelfde. Het agnosticisme (het exact tegenovergestelde van het gnosticisme) benadrukt de onmogelijkheid om religieuze ideeën met een traditionele wetenschappelijke aanpak te bewijzen. Het woord is afgeleid van het Griekse gnoosis (weten) met het voorvoegsel a (niet).  Letterlijk is dus een agnost "iemand die (het) niet weet", die niet weet of er een God is of niet. Zonder twijvel, geen geloof.

Aanbevolen Literatuur 1 Ethica Nicomachea Een van de werken die ons van de Griekse filosoof Aristoteles (384-322 voor Chr.) zijn overgeleverd is de , een indrukwekkende studie van het menselijk gedrag en de motieven ervan. Centraal in de Ethica Nicomachea staat de vraag hoe de mens een gelukkig en geslaagd leven kan realiseren. Vanuit deze vraagstelling maakt Aristoteles een diepgaand en scherpe analyse van het menselijk gedrag, het menselijk karakter en zijn intellectuele vermogens. Met een groot psychologisch inzicht bespreekt hij de goede en slechte eigenschappen van de mens, de emoties en de fundamentele waarden in het menselijk leven, zoals verantwoordelijkheid, rechtvaardigheid en vriendschap. Aristoteles laat op indringende wijze zien dat er op het gebied van de moraal geen absolute normen bestaan en dat elke ethische theorie moet uitgaan van de menselijke natuur en de manier waarop mensen zich in alledaagse situaties gedragen.

Aanbevolen Literatuur 2 Utopia Thomas More vat zijn boek Utopia als volgt samen: Het eiland kent een verscheidenheid van godsdiensten. Niet alleen van streek tot streek lopen die uiteen, maar zelfs binnen het bestek van één stad: er zijn Utopiërs die de zon, anderen die de maan of een der planeten als godheid aanbidden. Er zijn er ook die een mens uit oude tijden, iemand die uitzonderlijk goed of uitzonderlijk beroemd is geweest, als een godheid vereren, zelfs wel als de hoogste god. Maar de grote meerderheid is daar veel te verstandig voor, en gelooft aan geen van deze goden, maar aan één goddelijk wezen, verborgen, eeuwig, onmetelijk, ondoorgrondelijk, dat op een wijze die boven het menselijk begrip gaat, de ganse wereld doorwoont. Trouwens ook alle anderen, hoezeer uiteenlopend van geloof, stemmen toch op dit punt met hen overeen, dat zij één godheid als de hoogste beschouwen, de werkmeester en bestierder van het heelal; hem duiden zij allen gelijkelijk in hun landstaal aan als Mythra. Het verschil is, dat de ene deze, de andere die godheid voor Mythra houdt. Maar welke godheid het ook zij die men als de hoogste beschouwt, hierin stemmen allen weer overeen, dat het in wezen zijn kracht en majesteit zijn, waaraan overal, waar ook ter wereld, de schepping wordt toegeschreven.

Aanbevolen Literatuur 3 Ethica Benedictus de Spinoza (1632-1677) is zonder twijfel de bekendste wijsgeer van Nederlandse bodem en behoort tot het selecte gezelschap van klassieke filosofen die gezichtsbepalend worden geacht voor de geschiedenis van het westerse denken. Maar weinig filosofen zijn zo diep verafschuwd en zozeer bewonderd. De Ethica is dan ook een opmerkelijk boek, hoewel het is opgebouwd als een leerboek voor wiskunde, schreef Spinoza het vooral om zijn publiek dit levensdoel voor ogen te stellen: de mens moet zichzelf zijn, zich niet passief door zijn emoties laten meesleuren,. Maar zijn vermogens actief versterken en inzicht hebben in zichzelf en in de noodzakelijke samenhang van de wereld.  Alleen dan kan een mens gelukkig worden. De Ethica, een klassieker uit de filosofie, is nu in een voorbeeldige, tweetalige editie weer toegankelijk gemaakt.

Aanbevolen Literatuur 4 Erasmus         Lof der Zotheid ( 1509 ) In hoofdstuk 23 zegt Erasmus dat de bron van alle oorlog de zotheid is. Een zeer mooi citaat toont dit aan. Wat is er zotter dan om welke redenen ook een strijd aan te gaan van dien aard dat beide partijen er meer nadeel dan voordeel van ondervinden?

Songtekst  Alan Jackson  : Where were you Where were you when the world stopped turning on that September day (9-11) Out in the yard with your wife and children Working on some stage in LA Did you stand there in shock at the sight of That black smoke rising against that blue sky Did you shout out in anger In fear for your neighbor Or did you just sit down and cry Did you weep for the children Who lost their dear loved ones And pray for the ones who don't know Did you rejoice for the people who walked from the rubble And sob for the ones left below Did you burst out in pride For the red white and blue The heroes who died just doing what they do Did you look up to heaven for some kind of answer And look at yourself to what really matters I'm just a singer of simple songs I'm not a real political man I watch CNN but I'm not sure I can tell you The difference in Iraq and Iran But I know Jesus and I talk to God And I remember this from when I was young Faith hope and love are some good things he gave us And the greatest is love Where were you when the world stopped turning on that September day Teaching a class full of innocent children Driving down some cold interstate Did you feel guilty cause you're a survivor In a crowded room did you feel alone Did you call up your mother and tell her you love her Did you dust off that bible at home Did you open your eyes and hope it never happened Close your eyes and not go to sleep Did you notice the sunset the first time in ages Speak with some stranger on the street Did you lay down at night and think of tomorrow Go out and buy you a gun Did you turn off that violent old movie you're watching And turn on "I Love Lucy" reruns Did you go to a church and hold hands with some stranger Stand in line and give your own blood Did you just stay home and cling tight to your family Thank God you had somebody to love I'm just a singer of simple songs I'm not a real political man I watch CNN but I'm not sure I can tell you The difference in Iraq and Iran But I know Jesus and I talk to God And I remember this from when I was young Faith hope and love are some good things he gave us And the greatest is love I'm just a singer of simple songs I'm not a real political man I watch CNN but I'm not sure I can tell you The difference in Iraq and Iran But I know Jesus and I talk to God And I remember this from when I was young Faith hope and love are some good things he gave us And the greatest is love And The greatest is love And The greatest is love Where were you when the world stopped turning on that September day  (9-11).