Elf kynologische adagiums :

• Een kynologisch inzicht wat elk hondenras ten nutte is,
  moet de doelstelling van elke kynoloog zijn.
  

• Geen mooier erfdeel dan een uitmuntende reu of teef
  van een zeer goede ouders te zijn.
  

• Een eerlijke fokker wil geen verminking van het ras,
  een eerzuchtige fokker alleen vervolmaking.
  

• Jaloersheid in de kynologie is afgunst op uw hond,
  betekent voor u, veel Kynologisch geluk.
  

• Kynologische eerzucht is meestal
  verwant aan kynologische ondeugden.
  

• Kynologische verontwaardiging is van je zelf,
  kynologische afgunst altijd van een ander.
  

• Velen hebben zich in de kynologie verloren,
  zij voelden zich geroepen,
  maar werden in de hoogste kynologie nooit uitverkoren.
  

• Een goede fokker geeft het zichtbare rastypische weer,
  de........-fokker maakt dat typische onzichtbaar.
  

• Wie de ideale hond zoekt, blijft zonder rashond.
  

• Voor de één is de kynologie een vlucht,
  voor de ander een geldingsmiddel ( drang ).
  ( variant naar J.P. Satre's werken )
  

• De slechte fokker is het product van de vraag,
  fokkersaanbod voor het ras een plaag.
  

Neem dit in acht voor uw kynologische naasten, was getekend :

 Marinus S. Kwakernaak,
beeldend kunstenaar,
schrijver - dichter,
kynoloog/eigenaar van de Marskwa's kennel.
 Rockanje ( aan Zee ).

Wie was Rinus Kwakernaak en wat betekende hij  binnen de kynologie.

Het juiste "Marskwa" verhaal

Toen het schip afgemeerd lag en de dorpsbevolking eens polshoogte kwam nemen, kwam de veelkleurige bemanning van boord voor de busreis naar Rotterdam voor een verdere reis. Als laatste kwam de kapitein met bagage en een grote grijsachtige hond aan een touw. Kleine Ries stond wat achteraf eens alles aan te zien. De kapitein stapte met zijn hond naar Ries, duwde hem een evelop en hondenlijn in de handen, zei een paar onverstaanbare woorden tegen de hond, aaide de hond over zijn kop, liet hem liggen en vertrok, de kleine Ries achterlatend met de hond.

Kalverkoopman Eeuwert de Eeuwige wilde de hond meenemen om als trekhond te gebruiken, maar daar was de hond niet van gediend. Hij gromde naar Eeuwert wat het nodige kommentaar van de overige toeschouwers ontlokte en de hond bleef aan de voeten van Ries zitten.

Veel wijze ofwel onwijze raadgevingen moest de kleine jongen aan horen en teneinde raad maar op huis aan. Thuisgekomen aan zijn moeder verteld van de hond die hij in het onderhuis had achtergelaten en haar de envelop gevend, was het enige wat zijn moeder zie, maandag zien we wel weer. Maar ja, moeder was wel nieuwsgierig en ging met Ries eens beneden kijken en trok een bedenkelijk gezicht bij het aanschouwen van dat grijsachtige dier. De twee andere honden hadden al kennis gemaakt en accepteerden de indringer zonder problemen.
 Je zal wel van je vader horen wat er gaat gebeuren.

In de avonduren kwam de kalverkoopman om te trachten de hond over te nemen met een vod van een daalder. Maar vader Kwaak kwam verrassend uit de hoek en stelde, de hond is van de jongen, hij heeft hem gekregen en het zal wel een dure hond zijn met die stamboompapieren. Dus Muis, zoals hij genoemd werd, bleef en accepteerde zijn opgedrongen lot met een Newfoundlanderwaardig karakter. Want de vertaling van de stamboom gaf aan dat het om een oerechte Newfoundlander ging en de leeftijd had van ruim 5 jaren.  
En zo deed Muis zijn intrede in het Lekdrop met 2 vijanden, de Veldwachter en de Eeuwert de Eeuwige de kalverkoopman.

Indien mogelijk volgde hij Ries op de voet. Ging Ries met zijn vader mee naar de varkenstal en de paarden, Muis volgde. Ging Ries vissen achter de wetering of groente halen van de tuin, Muis sjokte mee. Zijn grote voorliefde was om in het paardenspoor op de dijk te gaan liggen omdat die nog niet bestraat was. 

Hij wentelde zich graag in dat spoort totdat er weer gerij kwam. Het paard niet verder wilde omdat de hond als obstakel gezien werd. De koetsier van de bok sprong naar Muis zijn huis liep, want niet één koetsier zag kans om Muis weg te jagen en door het portaal riep - Vrouw Kwaak de hond ligt in de weg. Dan ging Vrouw Kwaak of haar jongens de hond weg halen om achter het huis te doen. En zo vulde Muis zijn dag als kleine Ries niet voor handen was. Tegen einde van de schooltijd sjokte hij naar de school en kwam met Ries naar huis.  
En dat is jaren zo gegaan totdat in 1937 hij niet meer wakker werd.

In het begin der dertiger jaren met de radarboot op zondag mee naar Rotterdam. De aanlegplaats was toendertijd bij zogenoemde Maasstation. Een eindje verderop was een groot kolenasterrein waar een hondententoonstelling gehouden werd. En oh grote vreugde daar waren ook een paar Newfoundlanders. Waarvan in Ries zijn ogen de mooiste ene Bonnie v.d. Meerzicht genoemd werd. Zij was wel kleiner als Muis, maar dat hoorde zo vertelde de eigenaar. Onthoud goed, zonder dat je weet of het een mannetje of vrouwtje is, moet je het zien aan de verhoudingen. 
Vooral de kop van een reu is zwaarder. Die wijze les is altijd in Ries zijn gedachten gebleven.

Het beeld van Bonnie v.d. Meerzicht is altijd de leidraad gebleven. Alleen de foto is door uitlenen voorgoed verdwenen. Maar in oude tentoonstellingsverslagen uit die tijd zou Bonnie nog gelezen kunnen worden als een Newfy met klasse en haar evenbeeld creëren werd het ideaal van Ries. Naast Bonnie werd later ene Annie van Oldersheim een ideaalbeeld.

Zo ontstonden "Marskwa's Borgardine", "Marskwa's Edda", "Marskwa's Kuniwih", om er enkele te noemen. Maar Bonnie bleef het perfecte beeld van de nederige rastypische Newfoundlander (volgens krantenman en Newfy-kenner Joh. Pieterse die uit Rotterdam kwam kijken naar Muis, dat de onderwol van Muis meer zwart als grijs was en als pup gewoon zwart was geweest, omdat de miskleuren geliquideerd werden en hij daardoor levend af bracht).

Slaan Marinus zijn moeilijke jaren in de oorlog maar over. Na de oorlog die drukkende drang om te schilderen en te gaan varen. 
Zijn motto, veel van de wereld zien en gage toe.

De verkering kwam. Toen moest er gekozen worden tussen liefde en vrijheid. De liefde won en Marinus ging in de twee bedrijven van zijn ouders meewerken. Levensmiddelen en brandstoffenhandel. Trouwde in 1955 maar had nog geen tijd voor een hond. In 1962, getipt dat er in Delft op een flat een Newf teef zat die nodig weg moest. Marinus met vrouwlief naar Delft en wilde gelijk weer rechtsomkeer maken toen hij de Newfy zag. Denkend aan de informatie die van ene J.P.K. uit Overschie kwam over kampioensafstamming etc. leek dit er niet op. Ene Taaran Trulle wit-zwarte kampioen uit Finland was de vader. Ook een onaardige hond. Viel zelfs teven aan, maar ja de medelijden met deze Taava van Thamen won het van de vergelijk met Bonnie v.d. Meerzicht. Marinus heeft uit medelijden de hond maar meegenomen maar kampioen is zij op een tentoonstelling nooit geworden maar wel kampioen in huizen Marska door haar omgang met de kinderen. Thuiskomende een dieetplan met wandelingen opgesteld want van dat overgewicht moest zij af en kampioen zou zij nooit worden.

Toen is hij maar weer op zoek gegaan naar de ideale Newfoundlander teef. Met het beeld van Bonnie v.d. Meerzicht was het moeilijk zoeken. Bij fokkers op zoek. Op tentoonstellingen kijken en vragen en Cherry v. St. Florian benaderde ook het nederige type volgens Marinus. Dus bij een eventuele verbintenis kwam Marinus, indien aanwezig, de aankoop van een teefje. Het liefst een bruine. Het werd een feestelijke avond toen Lagerweij (Papenhof kennel) belde dat er 9 pups geboren waren en er een bruin teefje voor hem bij was. 
En zo deed Cerafine haar intocht in huise Marskwa.

Het moet gezegd zijn, dat C-nest van de Papenhof groeide voorspoedig en met goede raskenmerken op. Het rastypische was goed doorgegeven. Om dat rastypische vast te houden werd later de combinatie Cerafine x Bouncer v.d. Papenhof gedaan wat resulteerde in het bekende 
"Marskwa's A-nest, waarvan volgens Marinus, Amand te pas en te onpas werd gebruikt.

Van het A-nest was Andromache (roepnaam Ebbe) met Alfard en Awart de meest typische Newfies bij volwassenheid. Helaas de eigenaren hielden niet van tentoonstellingen en kwamen sporadisch op de Newfoundlanderdagen. "Marskwa's Andromache" is 15 jaar en 5 maanden geworden. Marinus heeft wel eens in de Hondenwereld over Ebbe de onverwoestbare en Ebbe als kinderoppas geschreven als het vrouwtje met de reddingsboot moest uitvaren.

In oktober 1968 hield Marinus zijn eerste kenneldag. Als ik mij goed herinner een zonnige dag. Er kwamen ook belangstellenden voor deze kenneldag met Newfies van andere foklijnen. Later werden het Newfoundlanderdagen genoemd. Bestuursleden kwam ook graag kijken en Hein Versteeg liet zich ook graag zien. Ook voorzitter Baai kwam, wel zonder hond, want die gedroeg zich nog al eens onaardig. 
Dat was logisch zei Marinus tegen Baai, als je de fokker van jouw hond kent. Dat was pats.

Bij de later genoemde Newfoundlanderdagen die ook elders gehouden werden, dus niet alleen op de campings, waren op een keer in Waalwijk meer dan 80 Newfies, georganiseerd met medewerking van de Fam. H. Kramer van kennel 
De Marskramer.

Om enkele kennelnamen te noemen door Newfy-verwantschap met Marskwa's, Marskramer, Marskfield, Marskland, Marshoeve, van Asbjørn en Mosa Flu. Deze genoemde dagen werden niet bezocht door Dukeroy's kennel, Hoogveen kennel en Uunnilo kennel, of andere niet genoemde kennels. De Newfies met andere kennelnamen waren altijd van harte welkom. Deze Newfoundlanderdagen werden gehouden op een van beide campings te Rockanje met een enkele uitzondering b.v. naar restaurant van de fam. Gelderland bij het Steenen Baak te Oostvoorne die een Marskwa's reu hadden. Maar ook naar het Lido in Waalwijk met meer dan 80 Newfies, waar ook de NNC wel eens een clubdag hield.

De doelstelling was Newfies in verschillende foklijnen te bekijken. Vragen beantwoorden. Honden bespreken zonder aanziens des Newfy. Newfymensen met elkaar in contact brengen. Lid van de NNC maakte niets uit. Het ging om de Newfoundlander zijn wel en wee. Vaak werden de honden besproken door Marinus met Hein Versteeg samen. Want Versteeg kwam graag naar de Newfydagen te Rockanje of elders maar ook Keurmeester wijlen mevr. Martine Visser die ook een hond van Marinus in der bezit had.

De honden werden net als op de tentoonstellingen in groepen verdeeld en elke Newfy eigenaar mocht dan die honden beoordelen van een groep waar zijn eigen hond niet in stond. Het wonderlijke was wel dat in doorsnee genomen het heel goed gedaan werd. Elke groep had een winnaar met beker en van die winnars werd de mooiste van die dag gekozen. En dat allemaal onder de naam van Zuid-Hollandse Newfoundlander vriendengroep met stimulerende medewerking van de Fam,. Henk en Jeanne Kramer van kennel de Marskramer.

Toen eind 1984 de bedrijven aan de gemeente Rockanje verkocht waren kwam de vriendengroep terecht bij de Houten Paardjes en wel om de 14 dagen af oktober tot eind maart. In oktober de gebruikelijke Newfy-dag met in 1986 de viering van een zestigjare verjaardag van Marinus. 
Ook toen weer Newfy bespreking door Hein Versteeg met Marinus. 

Zelfs een Belgische keurmeester August de Wilde, wilde zich bekwamen om het Newfoundlander ras te keuren en kwam naar de Houten Paardjes om kennis van zaken op te doen. En met succes want hij slaagde voor zijn keurmeesterschap.

Door ziekte van Mevr. Kramer viel de groep uit elkaar, want Marinus ging terug naar een oude liefde schideren (Impressionisme). Zoals ik begrepen heb, had hij zijn eerste expositie in 1994 waar veel Newfoundlandervrienden te gast waren. Later volgden er nog meer exposities want hij werd veel gevraagd. Een enkele keer kwam hij nog wel eens kijken op een Newfoundlander clubdag en werd ondanks alles zijn mening graag gehoord.Hij heeft veel geschreven in De Hondenwereld, NNC clubblad, in clubbladen van diverse rasverenigingen, maar ook in de periodiek die ene de heer Ger Tabak uitgaf.

Met bijzondere dank aan Birgit S. voor het ingezonden verhaal.
Link naar nog een bekende Quaeckernaeck, Kwakernaak
Link naar verwanten

Hier onder nog een paar adagiums " filosofische moralistische spreuken " die in de website verwerkt zitten met als doel de mensen  fokkers/eigenaren ) tot nadenken te zetten om in de huisgenoot, 
die hopelijk tien jaar aan je voeten ligt, te investeren want daar heb toch het beste mee voor.

• Je hebt nou eenmaal een verschil in trekpaarden/honden en renpaarden/honden.
  
  

• The giving of love is an education in itself.
  
  

• You must walk  before you can run .
  
  

• Remember
  Friendship with ourself is all important, 
  because without it you can not be friends with anyone else in the world.
  
  

• One's philosophy is not best expressed in words; it is expressed in the choices one makes... 
  and the choices we make are ultimately our responsibility.
  
  

• In the long run, we shape our lives, and we shape ourselves.
  The process never ends until we died.
  And the choices we make are ultimately our own responsibility.
  
  

• Om een deugdzaam mens te zijn, moet je in ieder geval beschikken over de kardinale deugden.
  En je kunt mensen met karaktertrekken als wreedheid niet  
  matig, rechtvaardig of verstandig noemen.
  
  

• Filosoferen is het onophoudelijk speuren naar het diepste wezen
     van de werkelijkheid…/...waarheid.
  
  

• Het geluk in je leven hangt af van de kwaliteit van je gedachten .
  
  

• Geluk is het leren waarderen van wat je hebt.
  
  

• Zonder twijfel, geen geloof.
  
  
  Socrates   was de eerste van de drie invloedrijkste filosofen (naast Plato en Aristoteles) uit de Griekse oudheid, vooral bekend als uitvinder van de socratische methode.  Hij was de eerste die het handelen van de mens centraal stelde in zijn wereldbeschouwing vanuit de vraag: 
  hoe moeten wij zo verantwoord mogelijk leven?
  
  
  De socratische methode is een manier om tot ware kennis over de (ideeën) wereld te komen.
  
  

• Service to others is the rent you pay for your room here on earth.
  
  
  

• OP de dag dat wij niet meer in een persoonlijke God geloven,  sterft God niet.
  Maar wij sterven op de dag, dat ons diepste innerlijk niet meer doorstraald wordt, door de schittering
   van het steeds opnieuw geschonken wonder, vanuit bronnen die ieders verstand te boven gaan.
  Mooi He !

 Clay Davidson Songtekst : What was I thinking of.

There goes my heart again
Stepping out on a limb
Skating on ice to thin
When will I learn
It must have been the wine
That made me lose my mind
Falling so far so fast
And feeling so much
Please tell me...
What was I thinking of
For just one night
I thought we might
Always be in love
Just a fool with a dream
What was I thinking of
My heart's been broke before
Right then and there I swore
There'd be no more rushing in
Once was enough
Please tell me...
What was I thinking of
For just one night
I thought we might
Always be in love
Just a fool with a dream
What was I thinking of ,