Bruin met si-gen
Toegestan

Bruin met sp-gen
Miskleur

Bruin met d-gen dus grijs/ isabel miskleur

Zwart met si-gen
Toegestaan

Wit-zwart met  sp-gen 
Toegestaan

Wit-zwart met  sp-gen 
Toegestaan

Black en Tan met at-gen miskleur

Liver en Tan met  at-gen miskleur

Zwart-Grijze met
d-gen miskleur

Wit-Zwrt met
T-gen = Tikking miskleur

Bonte kleuren

Optische blauw
verkleurring d-gen
miskleur

Wit-Zwart-Grijse met
sp en d-gen miskleur

Albino = c^a-gen miskleur






June 1 -2007 geboren in Amerika

Er zijn twee verschillende soorten pigment

Donker pigment (eumelanine) is zwart en bruin en licht pigment (phaeomelanine) geel of rood genaamd.

 De sleutel tot het begrijpen van de  genetica bij de hond is eenvoudig er zijn twee soorten pigment die de kleur van de vacht bij de hond creëren (en de meeste andere zoogdieren). Pigment is gewoon het ding dat elke bundel van haar zijn kleur geeft, net als pigment in verf of kleurstof, of pigment in je eigen haar. 
Vacht van alle kleuren en patronen bij honden zijn gemaakt door deze twee pigmenten. 
Elk van de pigmenten is een "standaard" kleur, en het kan dan gewijzigd worden door verschillende genen.

Eumelanine

 Eumelanine is zwart pigment.  Alle zwarte delen op een hond worden veroorzaakt door de cellen eumelanine.
De Newfoundlander valt in deze categorie "donker pigment".
Echter, er zijn genen die eumelanine ( dominant/zwart =K^BK^BBB ) omzetten in andere kleuren - lever (bruin=bb), blauw/grijs=dd), of grijs/isabella =dd (een stoffig licht bruin) binnen de kleurcode . Als een hond  een gen ( een set van iedere ouder 1 = dd) van de genen heeft om zijn zwarte eumelanine om te zetten in de bruin, blauw of isabella dan worden alle kleuren van zwart in zijn vacht gewijzigd. We noemen grijs/blauw en Isabella honden "verdunt=dd" om deze reden. Of ze missen de genen die hun cellen vertellen hoe de juiste eumelanine productie van hun cellen te produceren. Naast het feit dat in de vacht, eumelanine aanwezig is en in de andere delen van de hond die kleur nodig hebben - in het bijzonder de ogen (irissen) en de neusdop. Als we het hebben over honden die "zwart gepigmenteerde", "bruin gepigmenteerde", etc, bedoelen we dat de kleur van het eumelanine dat de hond kan produceren. De neus is zwart, bruin, blauw of isabella afhankelijk van het type van het eumelanine dat de hond kan produceren. Zwart is de standaard kleur (K^BK^BBB), en het kan worden omgezet in bruin door een set van genen (bb), zwart kan worden omgezet in blauw door de genen (K^BK^BBBdd) en isabel door een andere set van genen (bbdd) in de kleurcode. De kleur in irissen wordt geproduceerd door lagen van pigment, en bruine ogen zoals de meeste honden hebben (en net als veel mensen hebben ook) worden veroorzaakt door zwarte eumelanine in die lagen. Wanneer een hond de productie heeft gewijzigd / beperkt  van eumelanine, zijn de irissen ook niet in staat om full-sterkte eumelanine te produceren. Dit betekent dat het donkere pigment in de ogen om te zetten in een lichtere bruine kleur. Naast het feit dat in de vacht, eumelanine aanwezig is en in andere delen van de hond die kleur nodig hebben - in het bijzonder de ogen (irissen) beter bekend zoals amber of goud. Amberkleurige ogen treden meestal op als het eumelanine in de vacht wordt verdund of gewijzigd door de recessieve genen in de K^BB/b -  dd-serie. Met andere woorden, alle bruine honden (bb) hebben amberkleurige ogen, en dat geldt ook voor grijs/blauwe en bruin/Isabella honden (dd).
  Af en toe hebben ook honden met een zwart pigment amberkleurige ogen, maar in het  algemeen zijn ze  alleen te vinden op bruine en verdunde exemplaren.
 
Blauw/grijs is verdund zwart en Isabella/grijs is verdund bruin .

Dit toont de variatie in kleur van het eumelanine.

Phaeomelanine

Het tweede type van pigment, minder belangrijk dan eumelanine, is phaeomelanin. Dit is rood pigment. De term "rode" omvat alles van diep rood (zoals Ierse Setters) aan het licht crème, omvat goud, geel en oranje.  Wanneer we spreken van rood, tenzij we praten vooral over Setters, bedoelen we het hele scala van tan kleuren. Phaeomelanine komt alleen in de vacht voor.  
Het komt niet in de ogen of de neus voor, zodat elke genen die de kleur / intensiteit van het phaeomelanine zal dan niet de invloed van ogen of neus beïnvloeden.

 Alleen eumelanine komt voor in die gebieden, en dus alleen genen 
die invloed hebben op eumelanine kan invloed hebben op de ogen de neusdop, voetzolen, lippen en oogleden.

Dit toont de variatie in kleur van het phaeomelanine.

In tegenstelling tot de eumelanine, komt het niet voor in twee verschillende kleuren (zwart en bruin, met verdunde tinten), maar slechts een kleur, die varieert in intensiteit. De meest intense phaeomelanine kleur is Ierse Setter rood. De standaard kleur is waarschijnlijk goudkleur, met verschillende genen waardoor deze meer of minder intens (dat wil zeggen het vertellen van de cellen tot een hoger bedrag van de pigment deeltjes te produceren, zodat het maken van de kleur sterker, of een lager bedrag, waardoor de kleur zwakker, dus lichter wordt ). So far so good, maar dit lijkt niet voor alle kleurenvachten uit te leggen bij honden 
want hoe zit het dan met wit?

Wit is niet echt een kleur, dus witte haren op dieren wordt niet veroorzaakt door pigment, maar een gebrek aan pigment.  Het is een gebrek aan zowel eumelanine en phaeomelanine. Witte gebieden op dieren zijn gewoon veroorzaakt doordat de cellen daar helemaal geen pigment aanmaken, zoals in albino's ( c^a-gen) waar helemaal geen pigment aanwezig is. Het kan invloed hebben op de productie van eumelanine in de ogen en neusdop waardoor de  neusdop roze en de ogen in blauw veranderen (of rood in de juiste albino's). Soms worden er gewoon delen van de hond zonder pigment ervan beïnvloed, net zoals bij honden met een witte aftekeningen waar het sⁱ of s^p-gen verantwoordelijk voor zijn. Dit soort van wit "sⁱ of s^p-gen" heeft geen invloed op eumelanine, dus elke zwarte/blauwe/bruine/isabella/creme  gebieden op de vacht zal zuiver blijven, en de ogen de oogleden de neusdop, en voetzolen zullen zich aan passen in de kleur van de hond.

Research has shown that a recessive e allele at the Extension (E) gene is at least partially responsible for cream and white coat color by the Canadian Shepherd. The (E) gene, now identified as the Melanocortin 1 receptor (MC1R) gene, is one of the two genes known to code for alleles that are absolutely fundamental to the formation of all German Shepherd Dog colored coat variations. When the recessive allele is inherited from each breeding pair parent, the e/e genotype offspring of certain breeds, including white coat dogs from German Shepherd breed lines, always have cream or white colored coats. 

DISTRIBUTIE VAN PIGMENT

De kleurgenen die bij de honden twee dingen doen - zij bepalen de eumelanine en phaeomelanine kleuren / tinten, en controleren ze de verdeling van deze twee pigmenten. Ze vertellen bepaalde cellen aan eumelanine te produceren en anderen phaeomelanine te produceren, en soms vertellen ze hen om geen pigment te produceren .  Welke cellen precies worden verteld om te produceren wordt bepaald door een exacte set van genen, maar het kan willekeurig tot op zekere hoogte (bijv. pups kan er iets anders witte aftekeningen aan hun ouders, of patches hebben op verschillende plaatsen). Soms kunnen genen  zelfs vertellen om te schakelen welk type pigment voor een tijdje ze moeten  produceren . Dit betekent dat als er een haar groeit, wordt het gestreept met zwart en rood, omdat de cel voor een tijdje zwart produceert  (eumelanine) , dan verandert in rood (phaeomelanine), dan terug naar zwart, etc. Het is een zo'n beetje wanneer je hoogtepunt van je haar er na een tijdje de wortels beginnen te tonen. De algehele kleur van een dier met dit soort van zwarte en rode strepen over het algemeen een modderig bruin zijn van een afstand, en close up die u in staat zullen stellen om de zwarte delen van de haren te zien. Het heet agouti (a^w-gen), en het is de kleur van de wilde konijnen en muizen, evenals een grote hoeveelheid van andere zoogdieren. Het is populair bij de wilde dieren, omdat het  een zeer goede camouflage geeft. Het komt ook voor bij honden, maar het ziet er een beetje anders uit (zoals de kleur van een wilde wolf in plaats van een konijn), en is niet erg gebruikelijk.

INVLOED VAN PIGMENT OP DE GEZONDHEID BIJ DE HOND.

Men weet inmiddels uit de praktijk (empirische wetenschap) dat de invloed van de hoeveelheid pigment bij de hond een connotatie
 (kan positief of negatief zijn) kan hebben.

Aangeboren doofheid.

Staat vaak in relatie tot pigment genen. De relatie tussen katten met blauwe ogen en een witte vacht werd al door Darwin opgemerkt
 ( The origin of spiecies). Niet lang daarna werd doofheid opgemerkt bij dalmatiërs met blauwe ogen. Waarom echter doofheid optrad werd tot voor kort in het geheel niet begrepen. Melanocyten zijn pigmentcellen die in de huid, haar, iris en op andere plaatsen cellen van pigment voorzien. Deze melanocyten spelen ook een rol in het handhaven van de juiste condities in het slakkenhuis van het binnenoor, daar waar de geluidstrillingen worden omgezet in een elektrisch signaal dat via de zenuwbanen verder naar en door de hersenen getransporteerd kan worden. Honden en katten die de melanocyten missen zullen op de leeftijd van enige weken dan ook doof zijn. Bij albino's zijn wel pigmentcellen aanwezig. Hierbij ontbreekt echter een enzym (tyrosinase) dat nodig is bij de productie van het pigment melanine. Albinisme gaat dan ook niet gepaard met doofheid.

Reeds lang is bij verschillende diersoorten (vaak met een witte vacht) het verschijnsel bekend van een samenhang tussen pigmentafwijking en gehoorstoornissen. De doofheid ontstaat door degeneratie (verval) van de bloedtoevoer van het middenoor (cochlea) op de leeftijd van 3 à 4 weken, vermoedelijk als gevolg van melanocytensuppressie, een plaatselijke afwezigheid van melanocyten welke embryonaal afkomstig zijn uit de neurale lijst. Het verval van de bloedvoorziening geeft verlies van sensorische haarcellen en leidt tot doofheid.
Dit wordt gezien bij de witte (kat) en merle (M-gen) of piebald (s^p-gen) genen bij de hond. Bezitten dieren deze overdraagbare eigenschappen dan is het verstandig om uit sociale en mogelijk juridische overwegingen deze niet voor de fokkerij in te zetten.

Het M-gen in homozygote vorm veroorzaakt (bij de Collies) : doofheid, blindheid, steriliteit en in sommige gevallen is die factor letaal (dodelijk). Men ziet dan ook gelijk meer wit in de vacht. De combinatie van twee Bleu-Merle honden geeft die MM-gen letale honden
 (Mm X Mm). Dus daarom dient men altijd een Bleu Merle hond altijd te combineren met een andere kleurvariëteit (Mm X mm).

Van alle geteste dieren binnen de afgelopen 5-jaar bleken 17.6% Dalmatische honden, 33% Argentijnse Doggen, 8% Bull Terriërs en 3% Engelse Setters eenzijdig of beiderzijds doof te zijn.

Nog een laatste opmerking : alle verdunningen van zwart (dd-gen) geven de blauw-grijsekleur; die vachten geven vaak huidklachten, de honden zijn gevoelig voor parasieten zoals de demodex-mijt (jeugdschurft). Het fokken met een blauwe/grijs hond (dd-gen) wordt daarom afgeraden en is inmiddels ook niet meer toegestaan door de F.C.I.

Verzamelcode van de Newfoundlander is : a^ya^tK^Bk^brk^yBbCc^aDdEESsⁱs^pTt is heterozygoot ( fokonzuiver ).
Deze code geeft creme ( a^y ) pigment aan de haarpunten over the whole body, black/liver and Tan ( a^t ), genotypisch zwart ( K^B ), brindle ( k^br ) , 
Fawn ( k^y ), zwart ( B ), bruin ( b), albinisme( c^a), intensieve pigment ( D ), pigment verdunning/grijs ( d ),eumelanine pigment ( E ) en wit (sⁱ, s^p,) om verschillende vormen vererfbaar en ( T ) voor ticking. 

Het a^y gen moet niet verward worden met het kleine e-gen, zoals bij de Labrador, in homozygote vorm (ee) krijg je dus bij een kruising van een recessieven zwarte op bruine (Ee x Ee) een kwart (ee) creme Labrador (e-gen = licht pigment). 

The K-locus : K^B k^br k^y :
Code K^BK^BBBCCDDEESStt is a dominance black dog.
Code K^BK^Bk^brBBCCDDEESStt is a black dog and carrier of brindle.  
Code k^brk^brBBCCDDEESStt is black and leader of brindle  ( zie foto als voorbeeld ).
Code k^brk^yBBCCDDEESStt is black brindle and carrier of Fawn. 
Code a^ta^tk^yk^yBBCCDDEESStt is black and Tan and leader of Fawn only on the Tan points.

Code K^BK^BBbCCDDEESStt is a black dog and recessieve of brown.
Code K^BK^BbbCCDDEESStt is a brown dog .   
Code k^brk^brbbCCDDEESStt is brown and leader of brindle. (orange)
Code k^brk^ybbCCDDEESStt is brown brindle and carrier of Fawn. 
Code a^ta^tk^yk^ybbCCDDEESStt is brown and Tan and leader of Fawn only at the Tan points.

Op een locus "een plaats op de DNA-streng" is maar plaats voor twee genen, "van maximaal iedere ouder 1 per gen" .

In sommige rassen, zoals de Newfoundlander, zijn alle honden homozygoot voor K^B. In dergelijke rassen, bepaalt alleen het Ee locus of de hond dan zwart-pigment of licht-pigment krijgt. Het  K^B/K^B genotype is vast en de B-locus bepaalt of ze nu zwart of bruin worden. 
Hoewel C.C. Little aanvankelijk gedacht heeft dat het A^s-gen de veroorzaker was van effen zwart "Solid" is door DNA testen gebleken dat hier het K^B-allel  verantwoordelijk voor is, daarom raden wij eigenlijk de K^B- allel aan voor dit soort zwart. 
Maar het betekent niet dat er geen witte aftekeningen voorkomen. Sommige mensen noemen dit 'zelf zwart ".

De genen op de B/b-locus en de Ee-locus zijn complementair, zoals sleutels en sloten of als Yin en Yang.  

Een bruine Newfoundlander met witte aftekening  (sⁱ-gen) code K^BK^BbbCCDDEEsⁱsⁱtt ) (zie foto).
Moet dus niet verward worden met een Wit-Bruine Newfoundlander (s^p-gen). Code K^BK^BbbCCDDEEs^ps^ptt  (miskleur = zie foto).
Code K^BK^BBBCCddEESStt  =  zwart/grijze neusdop en voetzolen (miskleur = zie foto)
Code K^BK^BbbCCddEESStt =  bruine/grijze neusdop en voetzolen ( miskleur =,zie foto).

Is het nu een wit-zwarte of een zwart-witte Newfoundlander (zie foto) ? 

De stelling dat het piebald "s^p-gen" niet verantwoordelijk is voor de witte vlekken, maar voor een witte hond met gekleurde vlekken, kan ik logischer wijze niet in de genetica thuis brengen.

De genen BB ( zwart ) en EE (evenredige verdeling) zijn verantwoordelijk voor zwart, de CC voor volledige pigmentering en DD voor intensieve pigmentering. Dus een zwarte hond die onder invloed staat van het s^ps^p-gen en de tt om de Ticking te weerhouden in het wit bij de Newf.

S-locus : S sⁱ s^p  
S = tegenhouden van wit.
sⁱ , s^p, zijn genen die wit brengen in volgorde van dominantie,  dus men praat over een wit factor en wit is GEEN KLEUR maar de oorzaak dat deze genen de pigmentering verwijderd die in een hond aanwezig zijn, zoals hierboven al eerder vermeld.
Men praat dus over een zwarte hond zonder pigment vlekken "dus wit ".
Het sⁱ-gen doet dat in patroonvorm "witte voeten, staartpunt, borstvlek".
Het s^p-gen doet dat zonder patroonvorm , dus er vallen eigenlijk willekeurige vlekken wit in de vacht.

De genen op de S-locus zijn niet complementair met de andere genen in de code zoals de B/b-locus en de Ee-locus , zoals sleutels en sloten of als Yin / Yang en kunnen zich onafhankelijk van de andere genen zich manifesteren zoals bij een dominant zwarte hond b.v.  "K^BK^BBBCCDDEESStt  of K^BK^BBBCCDDEESsⁱtt" maar wel drager zijn van de wit-factor sⁱ or s^p  b.v. "K^BK^BBBCCDDEESsptt".

OPMERKING : Sommige van deze allelen op het S locus k deze allelen op het S locus kunen  onvolledig zijn of co-dominant. 
Een hond met (sⁱs^p) kan bijvoorbeeld tegelijkertijd  beide patronen vertonen (zie foto).
Er kunnen genen ook onafhankelijk van elkaar modificeeren (modificaties het wijzigen van een deel van een opdracht, zodat de interpretatie en de uitvoering afwijken) van de oorspronkelijk aangegeven wijze plaats vinden bijvoorbeeld in de SS-genen "lees witte borstvlek" of bij een zwart-wit nest (s^ps^p-genen) waar er niet één de zelfde in pigmentering is en bij de Irish Spotting marks (sⁱsⁱ-genen) is het ene pootje meer wit dan de ander b.v . Deze wit factoren zijn autosomaal recessief verervend.

En Ticking, het TT-gen,  geeft dus kleur vlekjes in het wit en het tt-gen weerhoudt dit.

Als je dus twee zwarte honden kruist met de witte erffactor, het recessieve s^p-gen ( K^BK^BBBCCDDEESs^ptt  x  K^BK^BBBCCDDEESs^ptt ), krijg je:

• 25% zwart = SS fokzuiver, 50% zwart = Ss^p fokonzuiver, 25% bont = s^ps^p fokzuiver voor bont, zonder vast patroon (zie foto).  
  

• Twee bonte kruisen s^ps^p x s^ps^p = 100% bont zonder vast patroon. 
  

• Twee zwarte met witte aftekening, dus witte staartpunt, voeten en borstvlek: sⁱsⁱ x sⁱsⁱ = 100% heeft deze eigenschap in min of meer in het symmetrische patroon. 
  

• Twee zwarte met de Ssⁱ x Ssⁱ = 25% zwart SS, 50% is zwart S reces sⁱ, 25% sⁱsⁱ zwart met witte aftekening.  
  

• In theorie , bont x genotypisch dominant zwart = s^ps^p x SS = Ss^p = 100% zwart maar 100% recessief voor bont = s^p
  Conclusie: dit is dus een zwarte Newf waar het volledige pigment in de vacht weer terug is  = 
  K^BK^BBBCCDDEEs^ps^ptt  x  K^BK^BBBCCDDEESStt  =   K^BK^BBBCCDDEESs^ptt

• Dus het is voor mij een zwart-witte Newfoundlander en geen wit-zwarte.
  Het zal denk ik zo in de volksmond gegroeid zijn om een beter verschil / onderscheid te kunnen maken tussen een zwarte met ( het sⁱ-gen ) witte aftekening , en een bonte met het ( s^p-gen ) ". 
  Bij bont streeft men er naar voor 2/3 wit in aftekening" . (zie foto)
  

• Code voor Albino is : K^BK^Bbbc^ac^aDDEESStt van bruine en  K^BK^BBBc^ac^aDDEESStt  van zwarte ouders.
  Albinisme ontbreken van kleurstof ( pigment, zie hierboven het c^a-gen ). 
  Bij de typische albino ontbreekt het pigment ook in het netvlies en het regenboogvlies van het oog en zijn voetzolen, neusdop, oogleden en lippen rose.
  Albinisme gaat vaak gepaart met doof en/of blindheid. (zie foto)

Neem nu een bruin/grijze hond met het dd-gen ( miskleur) x een genotypische dominant bruine hond met SS-gen  = 
K^BK^BbbCCddEESStt  x  K^BK^BbbCCDDEESStt  = 100% bruin K^BK^BbbCCDdEESStt = 100% recessief voor verdunning = d-gen = dus grijs.
D is dominant over het d-gen en je ziet het pigment is weer terug en dus weer bruine honden in de F1-generatie. 
In de F2-generatie zijn er dan weer +/_ 25%  grijs.
Zie hier het resultaat van de combinatie hier onder met donker bruine pups uit de F-1 generatie. 

Het gedrag van het meeliften van genen o.a van  het witte sⁱ-gen  " Irish Spotting " wat generaties lang meelift en zich dan ineens openbaart als beiden ouders drager zijn ( is 25% lijder ) zal ik hier uitleggen. 
Ja ook wanneer er dominant zwarte honden zijn gebruikt ( K^BK^BBBCCDDEESsⁱtt )  kan het meeliften, mits de honden niet Rein Erblich Frei zijn van het sⁱ-gen ( K^BK^BBBCCDDEESStt = Rein Erblich Frei ). 
Maar dat weet je pas of hij/zij Rein Erblich Frei is als het zich wel of niet openbaart door hem b.v op een  zwarte-witte te zetten 
( K^BK^BBBCCDDEEs^ps^ptt ).  
Als dan alle pups zwart zijn ( K^BK^BBBCCDDEESs^ptt ) maar wel drager van het s^p-gen , dan is hij/zij echt dominant Rein Erblich Frei = dus echt helemaal schoon zwart = ( K^BK^BBBCCDDEESStt ) . 
Zet je nu een echt dominant zwarte hond  
( K^BK^BBBCCDDEESStt  = Rein Erblich Frei  = genotypisch zwart ) op een dominant zwarte hond en drager van het sⁱ-gen 
( K^BK^BBBCCDDEESsⁱtt ) dan zijn toch 50% van de pups drager en zo lift het sⁱ-gen van generatie op generatie verder mee.         
( Zie ook het meeliften van HD/ED gerelateerde genotypische aangetaste genen ).

Wist u, dat alle bij elkaar opgetelde kleurencode combinaties van de Newfoundlander in fokzuivere en fokonzuivere vorm ( homozygoot  K^BK^BBBCCDDEESStt en de heterozygote " verzamelcode": a^ya^tK^Bk^brk^yBbCc^aDdEESsⁱs^pTt  voor zover ik kan overzien meer dan  500 bedragen, uitgaande van deze Newfoundlander kleurencodes. 

Zo zijn er nog een paar miskleur codes:

• Code a^ya^yK^BK^BBBCCDDEESStt, is een zwarte hond met pigment gele haarpunten  "ziet er uit als bruine "met een zwarte neusdop en spiegel.
  

• Code a^ta^tk^yk^yBBCCDDEESStt, is voor Black and Tan "bruingeel/fawn verkleuring bij zwart ziet het er uit als crème" tot halverwege de poten en/of het masker " .  ( zie foto )
  

• Code a^ta^tk^yk^ybbCCDDEESStt, is voor Liver and Tan "bruingeel/fawn verkleuring bij bruin, ziet er uit als crème-grijs" ook wel zandkleurig genoemd  op de poten en/of het masker".( zie foto )
  

• Code a^ya^tK^BK^BBBCCDDEESStt, is a black yellow pigment dog "looks like a brown "with a black forenose and mirror, but by heterozygote form because the a^y-gene are dominance over the a^t-gene.
  

• Code K^BK^BBBCCDDEEs^ps^pTt , is een zwart-witte met Ticking ( heterozygote  vorm). 
  Code K^BK^BBBCCDDEEs^ps^pTT ,is een zwart-witte met Ticking ( homozygote vorm ( zie foto ).
  

• Code K^BK^BBBCCddEEs^ps^ptt , is een  zwartwitte-grijze hond waarvan het zwart, grijs is geworden door de verduning door het d-gen.
  

• Code K^BK^BbbCCddEEs^ps^ptt , is een bruinwitte-grijze waarvan het bruin , grijs is geworden door de vedunning van het d-gen.
  

• Code a^ta^tk^yk^yBBCCddEESStt , is een zwart-grijze met Black and Tan. (zie foto)
  

• Code a^ta^tk^yk^ybbCCddEESStt , is een bruin-grijse  met Liver and Tan. (zie foto)
  

• Code k^brk^brBBCCDDEESStt , is een zwart gestroomlijnde brindle ( zie foto ).
  

• Code  k^brk^brbbCCDDEESStt = leader of ( orange ) brindle.
  

• Code K^BK^BBBCCddEEs^ps^ptt , is zwartwit-grijs zonder Ticking.
  

• Code voor Albinism is : K^BK^Bbbc^ac^aDDEESStt from brown an from black parents is: K^BK^BBBc^ac^aDDEESStt.  (zie foto)
  

Hierbij hoort wel de vermelding dat black / liver and tan alleen in homozygotevorm zich toont, dus beide ouders zijn drager van het a^t-gen,
 is ook bij de Tibet dog aanwezig ; zie Oeroorsprong / Tibet

Door sterke Incestueuze/Inteelt loop je de kans deze miskleur in de toekomst weer terug te fokken, vooral in combinaties van de 
o.a Amerikaanse lijn en de Hollandse lijn.
Zie voorbeeld : http://www.newfoundlanddog-database.net/en/ahnen.php?num=0000072850

Het Haar.

K= korthaar = dominant.

k = langhaar.

F = fenotypische berekening van de Augustijner monnik Gregor Johan Mendel ( Tsjechië 1822-- 1884 ).

Via de F1-generatie  wordt het 100% korthaar, dus K x k = 100% korthaar = Kk.

In de F2- generatie  wordt het KkxKk= 75% korthaar ( waarvan ,25%KK fokzuiver, 50% fokonzuiver Kk, Kk) en 25% langhaar ( kk ) homozygoot , dus fokzuiver.

Verhouding  Kort t.o.v Lang = 3 : 1

Conclusie : Langhaar x langhaar = is dus ALTIJD langhaar maar je hebt er wel gradaties in lengte en struktuur (vlassig/dikte).

De mythe van bruin

Er leeft een mythe binnen de Kynologie v.w.b de kleurvererving dat bij de combinatie van bruin op bruin pigment verdunning zou optreden, maar bruin is net als zwart ook donker pigment , en de ene hond bezit nou eenmaal meer pigment dan de ander. 
Dat is bij veel honden herkenbaar aan de lippen
 ` rosse vleesverkleuring` en op de tong `bruin of zwart verkleuring` of de ogen te zien. 

Tyrosinase Related Protein 1 (TYRP1) is het gen dat verantwoordelijk is voor de bruine jas kleuren in honden (en muizen en koeien en katten).
 Drie verschillende mutaties ( b^s,b^d,b^c ) in dit gen kan bruin produceren .

Op basis van de bruine Newfs die ze hebben ze hebben getest is de b^c allel  de typische bruine allel in dit ras is.

Sheherazade of The End of the Line, 

Haar genotype is b^c/b^c, E/E

De Newfoundlander lijkt een donkerdere tint van bruin dan andere honden, we denken niet dat het te wijten is aan die b allelen die hij heeft. 
Er is gestudeerd met een nest van Cheasapeake Bay Retrievers en die had verschillende tinten van bruin, maar hadden allemaal hetzelfde genotype van de b-allelen (dus de ene hond bezit nou eenmaal meer pigment dan de ander).

The Newfoundland is homozygous for the rarer brown mutation. 
Dogs which have any of these mutations on both chromosomes would also be brown, i.e. b^s/b^d

Verdunning komt voort door toedoen van het recessieve kleine d-Gen waardoor het bij een zwarte hond  Fenotypisch zwartgrijs/blauw gaat zien en bij een bruine hond bruingrijs/isabel gaat zien.

Als je dus twee donkerbruine kruist ga je het donkerbruine vast leggen maar de kans op een verdund lichte bruine is natuurlijk voor 25%  
(Wet van Mendel) aanwezig als de beide ouders drager zijn "Dd" van het kleine d-Gen
Zie de link naar de mooiste bruine teef ( uit bruin x bruin) van Zwitserland.

De ervaring leert ons dat er veel ( meer ) lichtere bruinen zijn voortgekomen uit de combinatie zwart x bruin. En dat heeft alles te maken met het feit dat er "in het byzonder Amerikaanse honden" met grijs is gefokt en dus meer dragers zijn. 
Dus de kans op verdunning is bij zwart net zo groot zo niet groter als bij bruin.

HealthGene Dog Coat Color DNA Testing
Met de nieuwe wetenschap kan de hond getest worden op K^{B ,}Bb op het Dd-gen  en s^p-gen.

Oogkleur

De standaard kleur van de ogen voor de hond is bruin.

Toch kan een aantal genen van invloed zijn op de kleur van de ogen.
Elk van de pigmenten is een 'standaard" kleur en het kan dan gewijzigd worden door verschillende genen zoals hierboven beschreven is met name het K^BB/b-gen met het d-gen. De kleur in irissen wordt geproduceerd door lagen van pigment en bruine ogen zoals de meeste honden hebben (en net als veel mensen hebben ook) worden veroorzaakt door zwarte eumelanine in die lagen. Wanneer een hond de produktie heeft gewijzigd / beperkt van eumelanine, zijn de irissen ook niet in staat om full-sterkte eumelanine te produceren. Dit betekent dat het donkere pigment in de ogen wordt omgezet in een lichtere bruine kleur. Naast het feit dat in de vacht eumelanine aanwezig is dat ook in andere delen van de hond die kleur nodig hebben, in het bijzonder de ogen (irissen) waaronder amber of goud. Dit is eigenlijk niet een kleur die je bij mensen ziet en dus moeilijk om een voorbeeld van te geven. Het beste voorbeeld dat er is zijn ogen van hazelnoot kleur, wat een mix is van groen en bruin en zien er dan ook lichter uit dan bruine ogen. Hoden kunnen niet de groene kleur voortbrengen alleen bruin en blauw. De oogkleur is afhankelijk van de hoeveelheid produktie lagen van het pigment (eumelanine) bij de irissen van de hond ongeacht de vachtkleur. Alleen het pigment eumelanine komt voor in die gebieden en dus alleen genen die invloed hebben op eumelanine kunnen invloed hebben op de ogen en neuskleur/voetzolen. Een licht oog kan verkregen worden door de recessieve eigenschap van de (voor)ouders (dragers van minder donker pigment). Bij een bruine hond is de kleur vaak wat lichter en is pas met 3 jaar op pigmentsterkte. Hierbij wel de vermelding dat licht oog dominant vererft, dus ook bij zwarte Newfoundlanders komen lichtere ogen voor en is dan ook heel storend voor de expressie. Amberkleurige ogen treden meestal op als het eumelanine in de vacht wordt verdund of gewijzigd door de recessieve genen in de K^BB/b met de Dd-serie. Met andere woorden, alle bruine honden (bb) hebben amberkleurige ogen en dat geldt ook voor grijs/blauwe en Isabella honden (dd). Af en toe hebben ook honden met een zwart pigment amberkleurige ogen, maar in het algemeen zijn ze alleen te vinden op bruine en verdunde exemplaren. Amberkleurige ogen variëren van licht bruin (overlapping met de lichtere ogen soms in zwart-gepigmenteerde honden naar geel, geel-groen of grijs. Amber is een oranje-gele kleur die haar naam te danken heeft aan de kleur van barnsteen. Barnsteen heet in het Engels amber.
 Barnsteen is meestal warmgeel tot donkerrood van kleur, maar er bestaan ook meer groen-, blauw- of zelfs zwartgekleurde soorten.

Amber = Barnsteen

Af en toe hebben ook honden met een zwart pigment amberkleurige ogen, 
maar in het  algemeen zijn ze  alleen te vinden op bruine en verdunde exemplaren. 

Conclusie is : dat een te licht oog verkregen wordt door een tekort aan eumelanine (donker pigment) in het gebied van de irissen waardoor de hond lichtere ogen kan bezitten. Dit geld ook voor honden van het lichte pigment phaeomelanine wat alleen verantwoordelijk is voor de kleur van de vacht maar voor de ogen is hier ook het eumelanine pigment in die gebieden verantwoordelijk.

Note :

The first gene that causes at least some spotting patterns in dogs was identified and published in 2007. 
Furthermore potential mutations causing some forms of spotting have been identified in this gene.
This gene is MITF, microphthalmia associated transcription factor. 
MITF is a critical gene in the pigmentation pathway.
(Prof. L. Andersson/mr Karlsson)
Department of Medical Biochemistry and Microbiology, Uppsala University, Uppsala, Sweden 2007

MITF has been shown to cause spotting of the piebald or random type in crossbreds by Rothschild and colleagues. 
It also caused the Landseer pattern in Newfoundlands. However the causative mutation was not identified in their study.

Another study presented by Karlsson on behalf of the Broad Institute and the Univerisity in Uppsala, Sweden focussed primarily on Boxers. They have shown that MITF is the gene causing the solid, flashy, and virtually white forms in Boxers and Bull Terriers. They suggest that two mutations in the promoter region of the MITF form that works in the pigmenation pathway (MITF-M) are necessary for white in these breeds.
One of these is called a SINE (short interspersed nucleotide element) and the other is a string of repeated alleles that varies in length in different spotted dogs, which they call a "Length Polymorphism or LP". 

Their data suggest that the LP is found to be longer in breeds with white markings than in dogs with no white.
This form of spotting appears to be inherited as an autosomal recessive allele of a number of MITF.

In cattle and pigs, some spotting patterns have been shown to be caused by the KIT gene.

Although the spotting pattern of a Landseer Newfoundland looks somewhat like the spotting pattern of Holstein dairy cows, 
this pattern was NOT caused by the KIT gene, based on a recent study we completed (2011).
Therefore Landseer Newfoundland dogs are s/s based on the nomenclature of Mr. Winge or s^p/s^p using the nomenclature of Mr. C.C.Little.
Their genotype is SINE / SINE at MITF.
Testing for carriers of piebald spotting in several breeds is now available at HealthGene.

White Undersides or Irish Pattern

C. Charles Little (1957) discusses the "pseudo-Irish Spotting" phenotype in the flashy Boxer and then raises the perplexing pattern he refers to as "Irish spotting", in dogs such as Basenji. He also suggests that plus and minus modifiers are likely. 
He says the sⁱ causes this pattern and that is is recessive to the S allele for solid, but dominant to the allele causing piebald spotting (s^p)

MITF and White Spotting in Dogs: A Population Study

This study was designed to determine if one of the variants found in our laboratory, or previously reported in microphthalmia-associated transcription factor (MITF), was associated with one or more spotting patterns in dogs. None of the rare variants found in the coding sequence consistently occurred in dogs of any particular spotting pattern. However, an insertion of a short interspersed nucleotide element (SINE) over 3000 bp 5′ of the MITF-M start codon (Karlsson et al. 2007) did fit with random spotting in many dog breeds. Most (319/324) dogs of 45 breeds fit 1 of 2 inheritance patterns. All dogs that were homozygous for the SINE had white markings that either covered at least the ventral surface (mantle pattern) or most of the body (piebald or extreme white spotting). In most breeds, dogs heterozygous for the SINE insertion were solid colored or had minimal white, such as on the toes, but in some others, heterozygotes had white undersides, often with a white collar in the pattern called pseudo-Irish by mr Clarence.Charles Little (1957). However, none of the 15 dogs of 5 breeds in which all individuals have markings known as Irish spotting had the SINE insertion. Finally, we studied RNA expression in skin. The 2 MITF-M forms, M+ that contains an extra 18 bp that adds 6 amino acids between exons 5 and 6 and the M− form, were present. MITF-M is considered to be specific to melanocytes but was found in skin from a white Samoyed. A putative pseudogene containing exon 1M was also identified.

Research has shown that a recessive e allele e allele at the Extension (E) gene is at least partially responsible for cream and white coat color. 
The (E) gene, now identified as the Melanocortin 1 receptor (MC1R) gene, is one of the two genes known to code for alleles that are absolutely fundamental to the formation of all German Shepherd Dog colored coat variations. When the recessive allele is inherited from each breeding pair parent, the e/e genotype offspring of certain breeds, including white coat dogs from German Shepherd breed lines, 
always have cream or white colored coats. 

White Shepherds were once blamed for color dilution or paling for the entire breed because the recessive e allele of the MC1R (E) gene locus masks expression of alleles at other gene loci that actually do code for lighter (often termed as diluted or pale) colors of silver, black and tan or liver.  
A homozygous dog of normal color paired with a white GSD always produces full colored puppies because the e allele is recessive.
This form of appears to be inherited as an autosomal recessive allele .

Als bron voor het bouwen van een genetische kaart voor de hond en als een instrument om de genen die verantwoordelijk zijn voor de gedrags-en morfologische verschillen 
bij de hond te bestuderen, werd een kruiselings gecreëerd tussen een mannelijke Border Collie, en een vrouwelijke Newfoundland.

The Newfoundland parent had a small patch of white on the chest and was otherwise completely black. The Border Collie used in this cross had markings characteristic for the breed - black with white markings on the face, chest, neck, tail tip, ventral abdomen, all four digits, and extending up the front legs to the carpals. These markings have many similarities to the white spotting patterns of other mammals. The Border Collie's sire and dam had the same markings, consistent with homozygosity for the causative loci. This cross provides the opportunity for analyzing the inheritance of the white spotting pattern exhibited by the Border Collie.

Six F1 animals were produced which had medium-sized white patches on their chests. 
These six dogs were intercrossed to produce 25 of F2 progeny.
 In the F2 generation, 7 out of 25 had markings like the Border Collie parent, consistent with the phenotype being caused by a recessive allele of a single locus.
This form of spotting appears to be inherited as an autosomal recessive allele of a number of MITF.


So with the Mendelian calculation you may say therefore in the white factor S-Locus : SS x sⁱsⁱ = 100% Ssⁱ in the F1 generation.
And in the F2 generation you gat Ssⁱx Ssⁱ = 25% = SS = black , +/_  25% = have the sⁱsⁱ pattern of the grand-father "Undersides or Irish Pattern".
 The other 50% = Ssⁱ = black and carrying "recessieve" for Undersides or pseudo Irish-Spotting.

The SINE insertion 5′ of MITF-M first described by mr Karlsson et al. (2007) was associated with white markings in many and diverse breeds in this study, suggesting that it is an “old” mutation. There is considerable debate about the age of particular breeds.
  However, the Chinese Shar-Pei, Akita, and other Asian dogs are typically considered to be among the oldest breeds ( H.G Parker et al. 2004). 

The SINE insertion has been found in individuals with white markings in these breeds.
" mayby The Tibetan mastiff  who have a lot compare with the Newfoundland"

Source of the science Links about this issue are :

Undersides or Pseudo Irish Spotting (2000)